இன்றைய முஸ்லிம்கள் ஏராளமான சிக்கல்களால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர், அவர்களின் அவலநிலைக்கான அடிப்படைக் காரணங்களாக புனித குர்’ஆனின் உண்மையான போதனைகளில் இருந்து தூரப்பட்டிருத்தல், மார்க்கப் பற்றின்மை, கல்வியில் அசட்டை, தேசியவாதம், பிரதேசவாதம், குறுங்குழுவாதம், குரோத மனப்பான்மை, மத தப்பெண்ணங்கள், அதிகார மோகம், சகிப்பின்மை, தீவிரவாதம் மற்றும் பொருளாயத நலன்கள் பால் அதிக கவனம் என்பவற்றோடு; எல்லாவற்றுக்கும் மேலாக ஒற்றுமையின்மை எனலாம். இவை அனைத்தும் முஸ்லிம்களின் வீழ்ச்சிக்கான காரணங்களாகும். இதனால் எல்லா வளமும் இருந்தும் முஸ்லிம்கள் இன்று மரியாதை இழந்து, கௌரவம் இழந்து மற்றும் தம்மிடமிருந்த அதிகாரம் அனைத்தும் இழந்தது இஸ்லாத்தின் எதிரிகளிடம் தஞ்சமடையும் நிலை உருவாகி உள்ளது.
மறுபுறம், இஸ்லாத்தினதும் முஸ்லிம்களினதும் எதிரிகள் ஒன்றுபட்டுள்ளனர். முஸ்லிம்களின் பலவீனத்திலேயே அவர்களின் வல்லாதிக்கம் தொடர முடியும் என்பதை அவர்கள் மிக நன்றாக அறிவார்கள். எனவே அவர்கள் முஸ்லிம்களைப் பிளவுபடுத்துவதற்கான சதித்திட்டங்கள் தீட்டுவதில் சளைக்காது, தொடர்ச்சியாக ஈடுபட்டு வருகின்றனர்.
இவர்களது சதித்திட்டத்தில் சிக்கியுள்ள முஸ்லீம் நாடுகளின் தலைவர்கள் இஸ்லாம் வலியுறுத்தும் ஒற்றுமையை உதாசீனம் செய்து சகோதர முஸ்லிம் நாடுகளுடன் சண்டையிட்டு அந்த நாட்டு மக்களையும் வளங்களையும் அழிவுக்குள்ளாக்கிக் கொண்டிருப்பது மட்டுமல்லாமல் தமது வளங்களையும் அழித்துக்கொண்டிருப்பத்தை காண்கிறோம். இதனால் முழு இஸ்லாமிய உலகும் பலவீனம் அடைந்து காணப்படுகிறது.
ஐ.நா.சபையில் பெரும் எண்ணிக்கை கொண்ட அங்கத்துவம் இஸ்லாமிய நாடுகளுக்கே உண்டு. இருந்தும் என்ன பயன்…? தமக்குள் ஒற்றுமை இல்லாததன் காரணமாக செல்லாகாசுகளாக சிதறி கிடக்கின்றன. இதன் விளைவாக எல்லா நாடுகளிலும் முஸ்லிம்கள் சீண்டப்பட்டு, அச்சுறுத்தல்களுக்கு ஆளாகியுள்ளனர்.
புனித குர்ஆன் எமது ஒற்றுமையை வலியுறுத்துவதோடு எதிரிகளிடமிருந்து விலகி இருக்க வேண்டும் என்றும் எமக்கு எச்சரிக்கை விடுக்கின்றது. ஆயினும் இன்றைய இஸ்லாமிய உலகு, முஸ்லிம்களிடமிருந்து தூரப்பட்டு, இஸ்லாத்தின் எதிரிகளிடம் மண்டியிட்டு இருப்பதையே காண்கிறோம்.
எந்தவொரு சமூகத்தினதும் வெற்றி அதன் உறுப்பினர்களிடையே உள்ள பரஸ்பர ஒற்றுமை மற்றும் நல்லிணக்கத்திலேயே பொதிந்துள்ளது. ஒரு வலுவான ஐக்கிய சமுதாயம், வெல்ல முடியாத சக்தியாக மாறி, அவர்களின் வழியில் வரும் எந்த ஓர் இடையூறினையும் சமாளிக்கக் கூடிய வல்லமையைத் பெறுகிறது. அத்தகைய ஒன்றுபட்ட சமுதாயத்தை எதிர்ப்பதற்கு யாரும் துணிவதில்லை.
அல்லாஹ் அவனது அருள் மறையாம் புனித குர்ஆனில் இவ்வாறு குறிப்பிடுகின்றான்:
“இன்னும், நீங்கள் எல்லோரும் அல்லாஹ்வின் கயிற்றை வலுவாக பற்றிப் பிடித்துக் கொள்ளுங்கள்; நீங்கள் பிரிந்தும் விடாதீர்கள்; அல்லாஹ் உங்களுக்குக் கொடுத்த நிஃமத்களை (அருள் கொடைகளை) நினைத்துப் பாருங்கள்; நீங்கள் பகைவர்களாய் இருந்தீர்கள் – உங்கள் இதயங்களை அன்பினால் பிணைத்து; அவனது அருளால் நீங்கள் சகோதரர்களாய் ஆகிவிட்டீர்கள்…” (புனித குர்ஆன் 3:103).
புனித குர்ஆன் எமது ஒற்றுமையை வலியுறுத்தும் அதேசமயம் பிரிவினால் ஏற்படும் விளைவு பற்றியும் எமக்கு எச்சரிக்கை விடுக்கின்றது.
“இன்னும் அல்லாஹ்வுக்கும், அவனுடைய தூதருக்கும் கீழ்படியுங்கள் – நீங்கள் கருத்து வேறுபாடு கொள்ளாதீர்கள்; (அவ்வாறு கொண்டால்) கோழைகளாகி விடுவீர்கள்; உங்கள் பலம் குன்றிவிடும்…” (புனித குர்ஆன் 8/46)
இந்த புனித வசனங்களை நாம் பயான்களிலும் குத்பாக்களிலும் கேட்டுக்கொண்டுதான் இருக்கின்றோம்; சன்மார்க்க புத்தகங்களில் படித்துக் கொண்டும் இருக்கின்றோம்; இருந்தும் முஸ்லிம் சமுதாயம் பிளவுபட்ட சமுதாயமாகவே இருந்து வருகிறது.
இஸ்லாத்தின் எதிரிகள் முஸ்லிம் உம்மாவை ஷியா-சுன்னி என்று பிரித்து அவர்கள் ஒருவருக்கொருவர் மோத வைப்பதில் கண்ணும் கருத்துமாக உள்ளனர்.
இந்த சதித்திட்டத்தை சரியாக புரிந்துகொண்ட ஈரான் இஸ்லாமிய குடியரசு முஸ்லிம் உலகை ஒன்றுபடுத்த அனைத்து முயற்சிகளையும் மேற்கொண்டு வருகிறது.
ரபீயுல் அவ்வல் மாதம் 12ம் நாளை ரசூலுல்லாஹ் (ஸல்) அவர்களின் பிறந்த தினமாக சுன்னத் வல் ஜமாத்தைச் சேர்ந்த நாம் நினைவு கூறும் அதேவேளை ஷியா முஸ்லிம்கள் 17ம் நாளை ரசூலுல்லாஹ் (ஸல்) அவர்கள் பிறந்த தினமாக நினைவு கூறுகின்றனர்.
வரலாற்றுரீதியாக பிரிந்திருக்கும் இவ்விரு இஸ்லாமிய சமூகங்களும் தமக்கிடையில் புரிந்துணர்வை ஏற்படுத்திக்கொண்டு, ஒன்றுபடும் சந்தர்பமாக ரபீயுல் அவ்வல் மாதம் 12-17 ஐ ஒற்றுமை வாரம் என்று ஈரானிய தலைவர்கள் பிரகடனப்படுத்தி, உலக முஸ்லிம்கள் மத்தியில் ஒற்றுமையை வலியுறுத்தும் மாநாடுகளையும் வருடாந்தம் நடாத்தி வருகின்றனர். (றஸூலுல்லாஹ்வின் மீலாதை கண்ணியப்படுத்த இதைவிட சிறந்த வழி வேறு என்ன இருக்க முடியும்).
பாலஸ்தீன், ஆப்கானிஸ்தான், ஈராக், லிபியா, எகிப்து, சிரியா, லெபனான், யெமன், பஹ்ரைன், மத்திய ஆபிரிக்கா, பாகிஸ்தான், இந்தியா, காஷ்மீர், மியன்மார் மற்றும் இதுபோன்ற எத்தனையோ இடங்களில் முஸ்லிம்களுக்கு எதிராக இடம்பெற்றுவரும் அநியாயங்களை எண்ணி கவலைப் படுகிறோம், அழுகிறோம், ஒப்பாரி வைக்கிறோம். இவை எமது உணர்வுகளின் வெளிப்பாடு தான் ஆயினும், வெளிப்படும் உணர்வுகளால் மாத்திரம் எமது பிரச்சினைகள் தீர்ந்துவிடப் போவதில்லை என்பது உணரப்பட வேண்டும்.
பிரச்சினைகளின் மூல காரணங்களை அறிந்து, அதற்கான தீர்வுகள் கண்டறியப்பட வேண்டும் என்பதே தற்போது எம்மத்தியில் இருக்கும் பிரதான சவால்.
எம்மிடையில் ஒற்றுமை இன்மையே பிரச்சினைகளின் மூல காரணங்களில் பிரதானமானது என்பதை எம்மில் பலர் அறிவோம். எமக்குள் இருக்கும் சிறிய வேற்றுமைகளை வளர்ப்பதில் இஸ்லாத்தின் எதிரிகள் கண்ணும் கருத்துமாய் உள்ளனர் என்பதை ஏனோ நாம் உணரத் தவறிவிடுகிறோம்.
முஸ்லிம்கள் மத்தியில் எதிரும் புதிருமாகச் செயற்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் அல்லது சண்டையிட்டுக் கொண்டிருக்கும் இரு தரப்பினரையும் போஷிக்கும் ‘மறைகரம்’, அனேகமாக, ஒன்றாகவே இருக்கும் என்பது சற்று ஆராய்ந்தால் புரிந்து கொள்ள முடியும். அமேரிக்கா சுன்னிகள் மத்தியில் தீவிரவாதிகளை உருவாக்கி போஷித்துவரும் அதேவேளை பிரித்தானியா ஷியாக்கள் மத்தியில் தீவிரவாதிகளை உருவாக்கி போஷித்து வருகிறது. இதற்காக அவர்கள் கோடிக்கணக்கான டொலர்களை செலவிட்டு வருகின்றனர். முஸ்லிம்கள் ஒன்றுபட்டுவிடக்கூடாது என்பதே இவர்களது நோக்கம் ஆகும். துரதிஷ்டம் என்னவென்றால் முஸ்லிம்களில் சில தரப்பினர் இவர்களது இந்த சூழ்ச்சி வலையில் சிக்குண்டு இருப்பதாகும்.
“அமெரிக்க சியோனிச பிசாசுகளை துரத்தியடிக்கூடியது இஸ்லாமிய ஒற்றுமை மட்டுமே. முஸ்லிம்கள் மத்தியில் பிரச்சனைகளை உருவாக்க அமேரிக்கா சுன்னிகளைத் தூண்டுகிறது, பிரித்தானியா ஷியாக்களைத் தூண்டுகிறது. இரண்டுமே ஒரு கத்தரிக்கோலில் உள்ள இரண்டு கத்திகளை போன்றது.” – ஆயத்துல்லாஹ் காமேனி
இந்த சதித் திட்டத்தை முறியடிப்பதற்கு இப்போதுள்ள ஒரே வழி, இஸ்லாமிய நாடுகள் தம்மிடையே உள்ள பிணக்குகளை தாமே பேசி தீர்த்துக் கொள்ள வேண்டும். அவற்றுக்கிடையில் புரிந்துணர்வு ஏற்பட வேண்டும்.
முஸ்லிம் நாடுகள் மத்தியில் இவ்வாறான ஒரு சுமுக நிலை ஏற்படுமாயின், இஸ்லாமிய உலகு முகம் கொடுத்துள்ள ஏராளமான சவால்களை சுலபமாக வெற்றி கொள்ள முடியும். முஸ்லிம்கள் இழந்துள்ள செல்வாக்கையும் கண்ணியத்தையும், மிகக் குறுகிய காலத்துள் மீளப்பெறவும் முடியும்.
இந்த இஸ்லாமிய வழிமுறையை விட்டுவிட்டு இஸ்லாத்தின் எதிரிகளிடம் மண்டியிடுவதால் பிரச்சினை பூதாகார உருவெடுக்குமே அல்லாமல், தீரப்போவதில்லை என்பதை உலக நிகழ்வுகள் துல்லியமாக காட்டிக்கொண்டு இருக்கின்றன.
இங்கே “ஒற்றுமை” என்பதன் மூலம் முஸ்லிம்கள் அனைவரும் அவர்கள் சரியென்று ஏற்றுக்கொண்டுள்ள ஹனபி, ஷாபி, ஹம்பலி, மாலிகி, ஜாபரி, ஸைதி போன்ற அனைத்து சிந்தனை பள்ளிகளையும் கைவிட்டு ஒரே கொள்கையை ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று அர்த்தமல்ல. இவை அனைத்திற்கும் அடிப்படையாக இருப்பது புனித குர்ஆனும் ஹதீஸுமாகும். கண்ணியத்துக்குரிய ஸஹாபாக்கள், இமாம்கள் மத்தியிலும் கருத்துமுரண்பாடுகள் இருந்துள்ளன. இஸ்லாத்தில் கருத்துமுரண்பாடுகள் வரவேற்கத்தக்க விடயமாகும். ஒற்றுமை என்பதன் மூலம் இங்கு நாம் எதிர்பார்ப்பது மற்றவர்களின் கருத்துக்களுக்கு மரியாதை கொடுக்கும் பரந்த மனப்பான்மை இருக்க வேண்டும் என்பதாகும்.
இந்த அடிப்படையில் முஸ்லிம்கள் மத்தியில் ஒற்றுமையை வலியுறுத்தவேண்டியது உலமாக்களினதும் முஸ்லிம் அறிவுஜீவிகளினதும் கடமையாகும்.
இன்னும் அல்லாஹ்வுக்கும், அவனுடைய தூதருக்கும் கீழ்படியுங்கள் – நீங்கள் கருத்து வேறுபாடு கொள்ளாதீர்கள்; (அவ்வாறு கொண்டால்) கோழைகளாகி விடுவீர்கள்; உங்கள் பலம் குன்றிவிடும்…
புனித குர்ஆன்
8/46
peace.lk